Aan het eind van het jaar is het gebruikelijk om nog eens terug te kijken naar datgene wat zich allemaal heeft afgespeeld in het afgelopen jaar. 2020 was een, in alle opzichten, bijzonder jaar en ik weet dan ook niet goed welke tekst ik moet kiezen. ‘2020 een jaar om nooit te vergeten’ of ‘2020 een jaar om snel te vergeten’.

Wat mij betreft die laatste. Dat heeft alles te maken met het feit dat ik graag terug wil naar “normaal”. Terug naar een tijd dat woorden als boomer en blokkeerfries werden uitgeroepen tot woord van het jaar. Het is helaas niet anders, we moeten geduld moeten hebben, totdat een groot deel van de bevolking is ingeënt.

Het begon allemaal zo voortvarend. Op oudjaarsnacht 2019 werd voor een recordbedrag aan vuurwerk de lucht ingeschoten en alles en iedereen stond in de startblokken om van 2020 een mooi jaar te maken. Totdat begin dit jaar in Wuhan een nieuw virus werd gevonden. De rest zal ik u besparen, want dat heeft u via persconferenties en talkshows tot vervelens toe gehoord.